เซฮุนเบียดกายเข้าหาร่างเล็กจนอีกฝ่ายเสียการทรงตัวใช้มือเกาะที่ไหล่กว้างแน่นโดยที่ริมฝีปากของเรายังไม่ละออกจากกัน
แบคฮยอนเป็นเหมือนสารเสพติดที่ยิ่งได้กลิ่นเฉพาะตัว ได้สัมผัส ได้ยินเสียงครางอื้ออึงยิ่งอยากทำมากกว่านั้น
มือใหญ่สอดเข้าใต้เสื้อยืดลูบไล้แผ่นหลังเนียนสลับกับดันให้ร่างกายของเราแนบชิดกันมากขึ้นราวกับต้องการทดแทนเวลาร่วมเดือนที่เราไม่ได้เจอหน้ากัน..
แบคฮยอนอยากถามว่าเกิดอะไรขึ้น
อยากรู้ว่าที่ผ่านมาอีกฝ่ายเป็นอย่างไรบ้าง แต่ดูเหมือนเซฮุนจะไม่ได้เตรียมเวลามาเพื่อตอบคำถามพวกนั้น
คนตัวเล็กเอาซุกไซ้ซอกคอมหอม ขบเม้มทำรอยรักสีกุหลาบไว้
แล้วจึงใช้มือดึงเสื้อยืดออกจากกายบาง
อากาศหนาวทำเอาร่างเล็กสั่นเทิ้ม
ผวาโบรอบคอแน่นเพราะถูกยกตัวให้ลอยขึ้นก่อนเซฮุนจะวางเขาลงบนเตียงและตามมาคร่อม
ใช้แขนงสองข้างกักตัวไว้ ก้มลงมอบจูบซ้ำๆจนน้ำสีใสไหลตรงมุมปาก
มือสากเริ่มทำงานอีกครั้ง
เริ่มจากการประคองจูบและไปยังลำคอและยอดสีหวานทีกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหายใจ
เซฮุนใช้มือเป็นตัวนำทางให้สัมผัสที่วาบหวามกว่านั้น
เขาค่อยลากริมฝีปากไปตามการนำทางของมือ จูบแรงๆตรงไหปลาร้าที่ขึ้นเด่นชัดใต้ลำคอ
แล้วค่อยครอบครองยอดอก เม้มริมฝีปากสลับกับโลมเลีย
ความจริงเซฮุนไม่เคยทำเรื่องแบบนี้กับใครที่ไหนหรอก ไม่รู้ว่าทำอย่างไรอีกฝ่ายจึงจะพอใจ
เขาศึกษามันจากหนังโป๊ที่เคยดูเมื่อนานมาแล้ว
ดังนั้นเสียงครางกระเส่าจึงเป็นเหมือนรางวัลที่บอกให้รู้ว่าสัมผัสจากริมฝีปากของเขาชวนให้ใจรัญจวนมากแค่ไหน
“อ๊ะ..อา..”
แบคฮยอนหนีบขาแน่น
ยิ่งริมฝีปากไล้เล็มร่างกายเขาต่ำลงเท่าไหร่ กายบางก็ยิ่งบิดเร้ามากเท่านั้น หน้าท้องหดเกร็ง
หายใจติดขัด
ผิดกับเซฮุนที่พยายามหายใจเข้าออกเป็นปกติเพื่อควบคุมไม่ให้ตนเองเผลอลงมือรุนแรงกับร่างกายอีกฝ่ายตามอารมณ์ที่พุ่งสูงจากท่าทางยั่วยวนโดยไม่ได้ตั้งใจ
จัดการถอดกางเกงคนรักแล้วเหวี่ยงมันให้ลงไปอยู่ที่พื้นเหลือแค่ชั้นในตัวบางปกปิดร่างกายไว้
“ซ-เซฮุน เดี๋ยว” เจ้าของชื่อหยุดชะงักทันที
“กลัวเหรอ?”
คนตัวเล็กส่ายหน้า
เอื้อมมือไปรั้งใบหน้าหล่อให้เข้าใกล้ก่อนกดจูบลงที่ริมฝีปาก
ขบเม้มและพยายามเอาใจด้วยการแทรกลิ้นให้อีกฝ่ายได้ดูดดึงลักเอาความหอมหวานไปจากปากของตน
“เราเป็นห่วงเซฮุนมากนะ..แล้วก็คิดถึงเซฮุนมากๆเลยด้วย”
“ฉันเองก็เหมือนกัน”
“เราอยู่ที่นี่จะปลอดภัยใช่ไหม”
“แน่นอน...ที่นี่ปลอดภัย
และเรามีเวลามากพอที่จะทบทวนความรักระหว่างเรานะ”
สายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาจับจ้องมายังใบหน้าร่างเล็ก
แบคฮยอนยิ้มขลายอาย ใบหน้าถูกประคองเพื่อรับจูบจากคนรักอีกครั้ง ขณะเดียวกันมืออีกข้างก็กำลังดึงชั้นในตัวจิ๋วออก
สัมผัสเสียววาบไปทั่วทั้งหน้าท้องเกิดขึ้นเมื่อฝ่ามืออุ่นรุ่นกำรอบแกนกายที่ชูชัน
ยามมือใหญ่ขยับขึ้นลงเชื่องช้าแบคฮยอนครางอื้ออึงในลำคอเพราะริมฝีปากยังคงถูปิดด้วยอวัยวะเดียวกัน
มีการขัดขืน
และไม่ได้รู้สึกอึดอัดเหมือนกับตอนที่ร่วมรักกับจงอินเลยสัดนิด แม้ทุกอย่างจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
แต่ผู้ชายคนนี้แคร์เขามาก และสัมผัสจากการเล้าโลมนั่นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆจนรู้สึกปวกเปียกไปทั้งกาย
“อื้อ! เซฮุน! อ่ะ...เร็วอีกนิด
อ้า!”
ทันทีที่ได้รับคำบัญชาก็เร่งจังหวะขึ้นทันที
ใบหน้าน่ารักขึ้นสีแดงเป็นริ้วเช่นเดียวกับผิวกายขาวเนียนที่กลายเป็นสีแดงจัด ริมปากเผยอครางลั่นตามจังหวะร้อนที่ได้รับ
ก่อนกระตุกเกร็งและปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นเลอะมือใหญ่
เซฮุนจูบผมนุ่ม
หน้าผาก จบลงตรงริมฝีปาก ก่อนผละออกมาจัดการกับกางเกงของตนเอง
แบคฮยอนใช้ข้อศอกยันกายขึ้นนั่งแล้วจึงเอื้อมมือไปช่วยปลดตะขอ
กัดริมฝีปากช้อนตามองร่างสูงตอนรูดซิปลงแล้วส่งมือลงไปสัมผัสกับแกนกายที่พองคับอยู่ภายใน
เซฮุนขบกรามแน่นส่งเสียงครางในลำคอ
ใบหน้าหล่อแสดงอาการสุขสมและเสียงทุ้มที่เอ่ยชื่นชมทำให้แบคฮยอนใจสั่น เซฮุนส่งมือไปหยุดการกระทำนั้นเมื่ออารมณ์พุ่งสูงขึ้น
ร่างเล็กยิ้มบาง
นั่งคุกเข่าที่เตียงเอื้อมมือลูบสันกรามพร้อมกับจูบไล่ลงมาจนถึงลำคอ ก่อนจะผลักให้เซฮุนนอนลงบนเตียงและเปลี่ยนเป็นฝ่ายคุมเกมแทน
แบคฮยอนทิ้งสะโพกลงที่กลางลำตัวของอีกฝ่าย
สิ่งที่กันอวัยวะของเราไว้คือชั้นในของเซฮุนเท่านั้น
คนตัวเล็กโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้กระทั่งปลายจมูกของเราชนกัน
จึงเปลี่ยนเป็นคลอเคลียที่ลำคอแกร่ง จูบเบาๆสลับกับขยับตัวเพียงเล็กน้อย
แบคฮยอนก็ได้ยินเสียงสูดปากจากเซฮุนแล้ว
ร่างสูงยกสะโพกคนรัก
ดึงชั้นในของตนเองออก แกนกายขยายใหญ่ชูชันขึ้นชี้หน้าร่างเล็กที่แดงไปทั้งตัวแต่ยังให้ความร่วมมือกับการร่วมรักครั้งนี้เป็นอย่างดี
แบคฮยอนสูดลมหายใจเข้าลึกระหว่างที่เซฮุนสอดก้านนิ้วเข้ไปในช่องทางสีหวาน ใบหน้าหวานเหยเกเพราะความเจ็บปวดที่แล่นเข้ามา
จิกเล็บลงกับไหล่กว้างเชิดหน้าขึ้นส่งเสียงครางกระเส่า
“อ๊ะ..อ้า ซ-เซฮุน
เรา..อึก..เรา”
“หายใจเข้าลึกๆ”
พูดพลางใช้มืออีกข้างรูดรั้งแกนกายเล็กให้กลับมาพร้อมใช้งานอีกครั้ง
ริมฝีปากไล้เลียหยอกล้อกับยอดอกสีหวาน กระตุ้นอารมณ์ก่อนรับศึกหนักต่อจากนี้
เมื่อเห็นว่าช่องทางพร้อมแล้วร่างสูงใช้มือแหวกกลีบเนื้อให้อีกฝ่ายสามารถทิ้งตัวลงมาได้
ช่องทางสีหวานค่อยกลืนกินแกนกายที่ใหญ่กว่าก้านนิ้วเมื่อครู่หลายเท่า
ซบหน้าลงกับไหล่หอบหายใจแรงจนเซฮุนอดไปห่วงไม่ได้ นี่อาจหนักเกินไปสำหรับแบคฮยอน
ร่างสูงเชยคางมนให้รับจูบพร้อมกับกดร่างเล็กลงอย่างระมัดระวัง
คอยฟังเสียงครางประท้วงที่ดังเป็นระยะ
“แบคฮยอน..อื้ม..ไหวหรือเปล่า”
“อึก..มาถึงขนาดนี้แล้ว..อ่ะ..จะให้หยุดได้ยังไง”
“แต่...”
“ช่วยเรา..อ๊ะ”
เสียงหอบหายใจดังขึ้นข้างหู
ร่างเล็กพยายามขยับสะโพกเชื่องช้า แกนกายที่เข้าไปลึกนั่นทำเอาร่างบางเสียววาบไปทั้งท้อง
สุขสมไม่ต่างอะไรจากการที่แกนกายใหญ่ถูกตอดรัดแน่น แขนเล็กเปลี่ยนเป็นโอบล้อมรอบคอ
สอดนิ้วเข้ากับกลุ่มผมสีเข้มดูสุภาพดี จิกทึ้งผมระบายความเสียวซ่านที่แทรกลึกเข้ามาในกาย
“อ๊ะ อื้อ! เซฮุน”
ร่างสูงหายใจเข้าลึกก่อนเด้งสะโพกสวนกลับไปเป็นจังหวะที่เร็วขึ้นเรื่อยๆ
สลับกับจูบที่ลำคอและไหปลาร้า เสียงครางดังขึ้นตามการเร่งจังหวะ
“อืม..แบคฮยอน..”
“อ๊ะ...อ๊า!!”
เซฮุนขบกรามครางเสียงทุ้ม
ก่อนจะเร่งจังหวะในช่วงสุดท้าย ร่างเล็กกระตุกเกร็งอีกครั้ง ปล่อยหยาดน้ำสีขาวขุ่นพุ่งเลอะหน้าท้องเช่นเดียวกับเซฮุนที่ปล่อยความอุ่นร้อนข้างในช่องทาง
แบคฮยอนทิ้งแขนลงข้างลำตัวซบหน้าลงกับอกกว้าง
หอบหายใจหนัก เซฮุนยกกายเพื่อถอนแกนกายออก รั้งร่างเล็กให้นอนลงบนเตียง
ใช้แขนโอบกอดเอวบางไว้ ก่อนมอบจุมพิตที่หน้าผากมนและริมฝีปาก
กลับไปอ่านที่บทความ > > https://writer.dek-d.com/camera-smile/story/viewlongc.php?id=1447631&chapter=14
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น