Title : After Party
Author : SANGCHU
Paring : Mark x Jaemin
แจมินตื่นมาทำความสะอาดบ้านสำหรับใช้จัดปาร์ตี้ส่งท้ายปีตั้งแต่เช้า
ทั้งห้องนั่งเล่น ห้องน้ำ หรือแม้แต่ห้องนอน และที่ต้องเตรียมการยิ่งใหญ่อลังการขนาดนี้ก็เพราะเมื่อถึงวันสุดท้ายของปี
พี่ชายของเขาจะขนเพื่อนมาเคาท์ดาวน์ที่บ้าน ดื่มกินกันตามประสาคนบรรลุนิติภาวะแล้ว
ก่อนจะยกห้องนอนส่วนตัวของเขาให้บรรดาเพื่อนที่เมาเละได้ซุกหัวนอน
หลายครั้งที่แจมินอยากร่วมวงด้วย
แต่พี่ชายอย่างแจฮยอนก็มักจะกันเขาออกเสมอ พร้อมกับให้เหตุผลว่าเด็กม.ปลายอย่างเขายังไม่บรรลุนิติภาวะ
ดื่มกินแบบผู้ใหญ่ไม่ได้ พอต่อรองเป็นน้ำอัดลม
พี่ชายก็บอกว่าอีกว่าไม่มีของแบบนั้นในงานสังสรรค์แบบผู้ใหญ่ สุดท้ายแจมินก็ต้องยอมแพ้แล้วนอนฟังเสียงโห่ร้องในห้องนอนของพี่ชาย
ครั้งนี้ก็เช่นกัน..
“พี่แจฮยอน
ขอผมร่วมวงด้วยไม่ได้เหรอ ไม่กินอะไรก็ได้อ่ะ แค่นั่งเฉยๆ นะนะนะนะ”
“ไม่ได้”
“งั้นไม่ร่วมวงแต่นั่งนอกห้องนะ”
“ไม่ได้อีกนั่นแหละ
กลับเข้าห้องไปเลยไป”
“พี่แจฮยอนใจร้าย!”
แจมินเบ้ริมฝีปาก
เดินปึงปังเข้าไปในห้องของพี่ชาย ทิ้งตัวลงนอนคว่ำบนเตียง ปล่อยให้ความรู้สึกแย่เกาะกุมหัวใจ
เขาก็แค่อยากเล่นสนุกในวันส่งท้ายปีบ้างแต่ดูเหมือนว่าผู้ชายที่ไม่มีเหตุผลอย่างแจฮยอนไม่ได้เห็นใจเขาเลย
น้อยใจ..นาแจมินน้อยใจ
คนตัวเล็กนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง..
เป็นภาวะเคลิ้มที่ตื่นไม่ได้และหลับไม่ลง
เสียงแหกปากร้องเพลงจากภายนอกและการนับถอยหลังเข้าสู่ปีใหม่นั่นทำให้แจมินหงุดหงิด
เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว ลุกขึ้นเดินไปแง้มบานประตูห้องนอนเล็กน้อย
มองผ่านช่องแคบเพื่อดูความเป็นไปของงานเลี้ยงงี่เง่า
พี่ฮันซล พี่แทยง พี่ยองโฮ และ
พี่มาร์ค..ทุกคนมากันครบเลย
แจมินไล่สายตามองเพื่อนพี่ชายที่จู่ๆก็พร้อมใจกันลดเสียงพูดคุยให้เบาลงจนกลายเป็นเสียงกระซิบ
พนันได้เลยว่าคนเหล่านั้นกำลังขุดเรื่องส่วนตัวมาคุย และมันออกจะเสียมารยาทไปสักหน่อยถ้าแจมินจะขยับบานประตูให้กว้างกว่าเดิมเพื่อฟังได้ถนัดขึ้น
แต่มือเล็กก็ผลักบานประตูไปแล้ว ตอนนั้นเองที่สายตาของเขาเผลอสบตากับเพื่อนพี่ชายคนหนึ่งซึ่งบังเอิญมองมาทางนี้พอดี นัยน์ตาอ่อนโยนและลุกวาวราวกับการได้สบตากันเพียงเสี้ยววินาทีเป็นสิ่งที่คนอายุมากกว่ารอคอย
พี่มาร์ค..
เด็กหนุ่มปิดประตูทันที แผ่นหลังบางแนบไปกับบานประตูเย็นเฉียบ
ยกมือขึ้นทาบหน้าอกเบาๆ คนตัวเล็กได้ยินเสียงหัวใจเต้นโครมครามดังลั่นและร่างกายสั่นเล็กน้อย
คล้ายคนถูกจับผิด แต่เท่าที่รู้ สายตาของมาร์คไม่ได้ต้องการสื่อแบบนั้น
แจมินนั่งลงที่เตียงอีกครั้ง
ครุ่นคิดถึงสาเหตุที่พี่ชายไม่ยอมให้เขาออกไปร่วมวงด้วย ไม่แน่ว่าบางทีอาจเป็นเพราะกลุ่มเพื่อนที่พี่แจฮยอนคบด้วยเป็นพวกเสื้อผู้หญิงที่พร้อมจะหว่านเสน่ห์ใส่เหยื่อทุกตัวที่บังเอิญโผล่หน้ามาอยู่ในสายตา
และแจมินก็รู้สึกแบบนั้น ด้อยกว่า ได้รับความรัก
และรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหยื่อของมาร์คลีไปแล้ว
เวลาผ่านไปกระทั่งใกล้รุ่งสาง เด็กหนุ่มร่างเล็กยังคงนอนคุดคู้อยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา
เสียงกุกกักที่บานประตูไม่ได้ทำให้คนเหนื่อยล้าสะดุ้งตื่นได้เท่าความหนาวที่แทรกเข้ามาเพราะผ้าห่มถูกดึงออก
พร้อมกับสัมผัสกอดรัดและวาบหวามตรงท้ายทอย
“พี่แจฮยอนฮะ...เลิกแล้วเหรอ?”
น้ำเสียงงัวเงียเอ่ยถามคนเป็นพี่
ซึ่งสิ่งที่ได้รับกลับมามีเพียงความว่างเปล่า ผิดกับสัมผัสวาบหวามที่เริ่มลุกลามไปถึงแผ่นหลังบางและสะโพกมน
‘พี่แจฮยอนไม่มีวันทำแบบนี้แน่!!’ เปลือกตาสีนวลเปิดขึ้นทันที พลิกตัวจ้องมองผู้บุกรุกในความมืด
มือใหญ่เย็นเฉียบปิดริมฝีปากของเขาไว้แน่น
พร้อมกับเคลื่อนใบหน้าหล่อเข้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่ข้างแก้ม
“ชู่ว..อย่าเสียงดังสิ”
แจมินทำได้แค่เบิกตากว้าง
ส่งเสียงขัดขืนในลำคอ มือเล็กพยายามผลักร่างตรงหน้า แม้จะมองเห็นไม่ชัด
แต่น้ำเสียงทุ้มข้างหูทำให้เขารู้ว่าอีกฝ่ายคือคนที่เขาเผลอสบตาก่อนหน้านี้ ขอบตากลมโตร้อนผ่าว
หวาดกลัวดวงตาฉ่ำเยิ้มคู่นั้น และรังเกียจกลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้งตัว
“แจฮยอนบอกพี่ว่าเราไปค้างบ้านเพื่อน..พี่คิดว่าเราจะไม่ได้เจอกันแล้ว
จนเห็นเราแง้มประตูออกมานั่นแหละ”
คนอายุมากกว่าพูดพลางคลายมือออกจากริมฝีปากบางเพื่อใช้มันประคองแก้มเนียน
แจมินเลิกส่งเสียงประท้วงแล้ว ทว่าร่างเล็กยังคงสั่น สายตาหลุบลงต่ำ
ก่อนจะถูกช้อนให้สบตาเพื่อนพี่ชาย ทุกอย่างหยุดนิ่ง
แจมินไม่ได้ยินเสียงเครื่องปรับอากาศหรือแม้แต่เสียงลมหายใจของตนเอง
ทุกอย่างถูกสีดำขลับในแววตาของคนตรงหน้ากลืนหายไปจนหมด
เด็กหนุ่มวางมือลงบนอกกว้างคล้ายจะผลักอีกฝ่ายออก ทว่าไม่ได้ส่งแรงไปแต่อย่างใด
“พี่ชอบเรานะ..”
คิดว่าต้องมีเหตุผลมากแค่ไหนนาแจมินถึงต้องขอร้องพี่ชายให้ได้นั่งร่วมวงปาร์ตี้ส่งท้ายปีเก่าในทุกๆครั้ง
คิดว่าแค่อยากออกมาเคาท์ดาวน์อย่างเดียวเหรอ..ผิดแล้ว..นาแจมินยังมีอีกเหตุผลที่ไม่เคยบอกใครมาก่อน
เหตุผลที่ว่าคือเขาอยากเจอเพื่อนพี่ชาย อยากใช้เวลาส่งท้ายปีไปพร้อมกับมาร์คลี..คนที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้
“ผ-ผม..ผมก็ชอบพี่ฮะ”
มาร์คเผยยิ้มพึงพอใจ
ก่อนโน้มตัวมอบจูบที่ริมฝีปากบางของน้องชายเพื่อนแผ่วเบาโดยไม่ได้ลุกล้ำมากไปกว่านั้น
มือใหญ่จัดให้แขนเล็กยกขึ้นคล้องรอบคอของตน
และจึงผละออกมามองใบหน้าน่ารักซึ่งตอนนี้หลับตาแน่น ริมฝีปากเผยอออกเล็กน้อยเพื่อผ่อนลมหายใจได้สะดวกขึ้น
แจมินหลับตาลงเมื่อสัมผัสรุ่นจากมือใหญ่สอดเข้าใต้เสื้อยืดตัวโคร่ง
ลูบไล้แผ่นหลังเนียนอย่างหลงใหล เขาก็เด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง
แม้ว่าพี่ชายจะพยายามเลี้ยงเขาให้อยู่ในกรอบ แต่ความอยากรู้อยากเห็นทำให้เขาแอบแหกกฎเหล่านั้นอยู่บ่อยครั้ง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหนีเรียน แอบดูคลิปโป๊ หรือแม้แต่ตอนนี้...ทั้งที่ควรสงวนท่าทีแต่นาแจมินก็ปล่อยให้มาร์คลีวุ่นวายกับร่างกายของเขาได้ตามใจชอบ
โดยไม่คิดขัดขืนเหมือนก่อนหน้านี้
แต่มันจะถึงขั้นไหนกัน?
แล้วความสัมพันธ์ของเราล่ะ แจมินไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหลังจากคืนนี้พี่มาร์คจะรับผิดชอบอะไรหรือเปล่า
จะพยายามจีบเขาไหม คบกัน หรือปล่อยผ่านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
โทษว่าทุกอย่างเป็นเพราะเมา หรือโทษพี่แจฮยอนที่ชวนเจ้าตัวมาที่บ้าน
“อื้อ! พี่มาร์ค”
เสียงหวานครางผะแผ่วเมื่อคนตัวสูงซุกหน้าลงกับซอกคอขาว
ขบเม้มสลับกับเลื่อนมือลงต่ำ หยุดอยู่ที่ขอบกางเกงก่อนสอดมือเข้าไปด้านใน
มือเล็กโอบรอคอเปลี่ยนเป็นวางลงบนไหล่
ใช้กรงเล็บจิกลงระบายความเสียวซ่านที่ชวนให้ปั่นป่วนไปทั้งท้อง
ฟันคมขบริมฝีปากตนเอง ใจจริงอยากร่ำร้องเรียกชื่อชายหนุ่มที่กำลังปรนเปรอร่างกายเหลือเกิน
อยากแสดงออกมากกว่านี้ แต่ลึกๆแล้วนาแจมินรู้ว่ามันไม่สมควร
และกลัวว่าพี่แจฮยอนจะรู้เข้าว่าน้องชายกับเพื่อนกำลังทำกิจกรรมลามกกันอยู่
มาร์คกดจูบริมฝีปากบางอีกครั้ง
และเพื่อเบนความสนใจจึงจงใจขบเม้มให้ริมฝีปากเผยอรับลิ้นร้อนของตน
เกี่ยวกระหวัดหยอกล้อ แล้วใช้จังหวะที่ร่างเล็กเคลิ้มส่งมือกอบกุมแกนกายขยับขึ้นลงเชื่องช้า
ขาเล็กเผลหุบเข้าหากันแน่น
แจมินเป็นฝายผละออกหอบหายใจ ดวงตาปิดแน่น มือเล็กจิกเกร็งและเสียงครา
หวานดังขึ้นข้างหู
มาร์คนึกขอบคุณไหวพริบของตนเองที่สามารถพาเขาเข้ามาในห้องของแจฮยอน และได้เห็นน้องชายของเพื่อนที่เขาแอบมองมาตลอดแสดงสีหน้าที่เต็มไปด้วยความต้องการอย่างตอนนี้..
เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมแจฮยอนจึงโกหกว่าแจมินไม่อยู่บ้าน
เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงได้หวงน้องชายนักหนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เขาเมาจนขาดสติ
เพราะแจมินดูไม่เหมือนเด็กน้อยที่เขาเคยเห็น ท่าทางเด็กพูดน้อย
อยู่ในโอวาทของคนเป็นพี่ตลอดเวลาที่เราได้เจอกันผิดกับตอนนี้ลิบลับ แจฮยอนคงกลัวว่าคนที่ในหัวมีแต่เรื่องลามกอย่างเขาจะทำอะไรเกินเลยแจมินแล้วไม่รับผิดชอบสินะ..
“อึก..พี่มาร์ค..อ๊ะ..พี่มาร์คฮะ”
“ว่าไงครับ”
“ช่วย..ขยับ..อึก
เร็วกว่านี้..อ๊ะ..อีกหน่อยได้ไหมฮะ”
ร่างสูงทำตามความต้องการของน้องชายเพื่อนทันที
มาร์คขยับข้อมือเร็วขึ้นเช่นเดียวกับเสียงครางที่ดังจนเกรงว่าจะปลุกแจฮยอนที่หลับคาห้องนั่งเล่นเพราะดื่มหนักเข้า
ริมฝีปากป้อนจูบอีกครั้งเพื่อปิดกั้นเสียงครางของเด็กหนุ่ม
เร่งจังหวะเร็วขึ้นก่อนธารอุ่นจะพุ่งเลอะล้นฝ่ามือ
เด็กหนุ่มหอบหายใจแรง
แขนที่จิกเกร็งบนไหล่ทิ้งลงบนเตียง ดวงตาฉ่ำเยิ้มปรือมองเพื่อนพี่ชาย นี่ไม่ใช่ความฝันใช่ไหม..และยังไม่ทันหาคำตอบให้กับตัวเองได้
ร่างเล็กถูกรั้งตัวเข้าไปในอ้อมกอดของคนอายุมากกว่า ใบหน้าแนบกับอกกว้าง
ฟังเสียงหัวใจเต้นรัวของอีกฝ่าย...ไม่ต่างจากเขาเลยสักนิด
“ไม่ได้ฝันไปจริงๆด้วย”
“แล้วพี่ก็ไม่ได้เมาด้วย”
“คนเมาชอบพูดว่าตัวเองไม่เมา”
“ถ้าพี่เมา..พูดเลยว่าพี่จะไม่หยุดแค่มือ”
ร่างเล็กขยับกายเข้าใกล้ร่างสูงมากกว่าเดิม
เก็บซ่อนอาการขลาดเขินไว้
“แจมิน..ปีใหม่ปีนี้ขอพรหรือยัง”
เด็กหนุ่มพยักหน้า “ผมขอให้เทศกาลปีใหม่ได้อยู่กับพี่..แล้วพี่มาร์คขอพรหรือยังฮะ”
“พี่กำลังจะขอนี่ไง”
แจมินผละออกมาสบตาเพื่อนพี่ชาย
มาร์คมองเขาแล้วหลุดยิ้ม ก้มลงจูบเบาๆที่ริมฝีปากบางทันที
“พี่ขอให้แจมินยอมเป็นแฟนพี่..ได้หรือเปล่า”
ร่างเล็กหน้าแดงไปหมดแล้วเช่นเดียวกับหัวใจที่เต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง
แจมินหลุบตาลงราวกับชั่งใจ ก่อนจะพยักหน้ารับพร้อมกับมาร์คลีที่ยิ้มกว้าง...
“พี่จะดูแลเราอย่างดีเลย”
“เรื่องดูแลผมไม่เท่าไหร่หรอกฮะ..แต่เรื่องของพี่แจฮยอนน่ะ..”
ปัง! ปัง! ปัง!!
“ไอ้เชี่ยมาร์คคคคคค!! มึงออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะโว้ยยย นั่นมันห้องกู
มึงต้องไปนอนห้องแจมินโน่น ออกมาเดี๋ยวนี้!!”
“นี่แหละห้องแจมิน”
“ห้องกูโว้ย”
มาร์คตัดสินใจลุกขึ้นเปิดประตูให้แจฮยอน
ภาพเพื่อนสนิทโกรธจนหน้าแดง จ้องเขม็งไม่ได้ทำให้มาร์คกลัวเลยสักนิด
“อ่ะ..มึงดูนะ
แจมินนอนอยู่บนเตียงมึง นี่ก็ต้องห้องแจมินดิวะ”
“ก็..กูให้แจมินมานอนห้องกู”
“แล้วไหนบอกน้องมึงไปนอนบ้านเพื่อน”
“ยังจะมาถามอีก
คิดว่ากูไม่รู้เลยดิว่ามึงชอบแจมิน กูก็กลัวว่ามึงจะเคลมน้องกูไง
ยิ่งคนทะลึ่งอย่างมึงพอเหล้าเข้าปากก็พร้อมจะเคลมทุกคนที่เดินผ่าน
ถ้าคนนั้นเป็นน้องกูล่ะ”
“มึงเห็นกูเป็นคนยังไงวะ”
“งั้นตอบมาว่าเมื่อกี้ที่เนียนนอนห้องกูทำอะไรแจมินหรือเปล่า”
มาร์คลีส่ายหน้า
“ไม่ได้ทำ?”
“ไม่ใช่แค่กอด มีจูบ แต่ไม่ได้ใส่”
“ไอ้เชี่ยมาร์คคคคคค!! ไอ้ลามก ไอ้เพื่อนชั่ว!! @#!^&*)&$%&”
End
นี่คือของขวัญปีใหม่ของชั้น..
ชั้นมันใจปลาซิว
ชั้นไม่กล้าเขียนอัศจรรย์เต็มๆ
ชั้นทำได้แค่ลามกเล็กๆน้อยๆเท่านั้นนน
แต่ชั้นเขียนด้วยใจนะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะ ขอบคุณฟลว.ด้วย ขอให้ 2017 เป็นปีที่ดีของทุกคน และขอให้แขนของเธอมกำลังมากพอที่จะพายเรือมาร์คมินสืบต่อไป..ด้วยรักและปลาทู
