“ถ้างั้นเรามาทำสัญญากันดีไหม”
“...”
“ว่าเราจะอยู่ข้างกันแบบนี้ตลอดไป”
เริ่มต้นจูบกันอีกครั้งโดยที่ร่างเล็กไม่ทันตั้งตัว
สัมผัสอุ่นร้อนนั้นกำลังขบเม้มและดูดดึงซ้ำๆ ราวกับต้องการบอกบางอย่าง มือซุกซนปัดป่ายไปทั่วก่อนจะสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดของคนตัวเล็ก
ลูบแผ่นหลังบางด้วยความหลงใหล
แบคฮยอนรู้สึกเหมือนจะขาดใจให้ได้
มือเล็กกำเสื้ออีกฝ่ายแน่น แม้จะเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัส ลึกๆแล้วเขากลับรู้สึกประหม่าและต้องการหยุดมันเสีย...จริงอยู่ว่าเขาไม่ใช่เด็กๆแล้ว
และเคยรับรู้เรื่องพวกนี้ผ่านสื่อต่างๆ แต่ถ้าให้พูดถึงประสบการณ์จริงล่ะก็..นี่ถือเป็นครั้งแรก
และเขาก็พอเดาได้ว่าจงอินตั้งใจจะให้มันไปในทิศทางไหน
“อึก..อื้อ”
เสียงหวานหลุดครางแผ่วเบาเมื่อมือหนาเลื่อนมาเค้นคลึงหน้าอกของตน
จงอินผละจูบ ก่อนจะซุกหน้าลงกับซอกคอขาว กดจูบซ้ำๆเพราะไม่ต้องการให้อีกฝ่ายตกเป็นเป้าสายตาของคนในโรงเรียน
“จงอิน..อึก..หยุด..ก่อน”
“เรากำลังทำสัญญาร่วมกันอยู่นะ”
ไม่รู้หรอกว่าแบคฮยอนมองสิ่งที่กำลังทำตอนนี้อย่างไร
แต่สำหรับจงอินแล้ว เขามองว่าเป็นการผูกมัดอย่างหนึ่ง ความกลัวที่แบคฮยอนจะทิ้งไปเพราะรู้การกระทำของเขาก็เป็นส่วนหนึ่ง
และความคิดที่ว่าตอนนี้แบคฮยอนอาจมีความลับบางอย่างต่อเขาเป็นอีกส่วนที่ทำให้เขาทำเรื่องพวกนี้
แบคฮยอนจะได้ไม่หนีไปจากเขา
หรือต่อให้คิดจะหนี
ความสัมพันธ์ทางกายก็จะทำให้คนตัวเล็กกระดากอายเกินกว่าจะมีรักใหม่
“อ๊ะ..อ้า!”
จงอินไม่สนว่าเสียงร้องนั่นจะดังแค่ไหน
เขาดึงเสื้อยืดร่างเล็กออก ก่อนจะใช้ริมฝีปากดูดดึงยอดอกสีหวานอย่างหิวกระหาย
ราวกับว่าเวลาที่ผ่านมเขาได้ใช้ความอดทนอย่างยิ่งกับร่างตรงหน้า มือหนาไล้ไปตามเอวบาง
ก่อนจะเลื่อนมาที่สะโพกและเค้นคลึงจนอีกฝ่ายส่งเสียงร้องลั่น
เกลียด..ที่ตัวเองเป็นแบบนี้
เกลียดที่ปฏิเสธใครไม่เป็น
เกลียดที่ตัวเองอ่อนหัดกับเรื่องแบบนี้
และเกลียดเสียงตัวเองที่เอาส่งเสียงน่าอายออก และเอ่ยเรียกชื่อจงอินซ้ำๆ
แบคฮยอนใช้มือปิดริมฝีปากตัวเองกลั้นเสียงเหล่านั้นเอาไว้
ขอบตาร้อนผ่าวเมื่อรู้ตัวว่าถูกดันให้ถอยหลังไปยังเตียงนอนเก่าๆด้านใน
ทันทีที่แผ่นหลังบางสัมผัสกับเตียงริมฝีปากหนาไล่พรมจูบตั้งแต่เนินไหล
ผ่านแผ่นอกบางที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหายใจที่รุนแรงขึ้น ไล้มาที่หน้าท้องซึ่งหดเกร็งทุกครั้งที่เขาใช้ริมฝีปากสัมผัสมัน
“อ๊ะ..อา..จง..อิน”
มือเล็กทั้งสองข้างกำผ้าปูเตียงสีซีดไว้แน่น
เมื่อก่อนใครก็ตามที่มานอนบนเตียงนี้ล้วนแล้วแต่มาด้วยความเจ็บปวด แผลเหวอะบ้างล่ะ
โดนยิงแล้วต้องมาผ่ากระสุนที่นี่บ้างล่ะ
ทุนคนที่มาต่างก็ส่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด และในตอนนี้แบคฮยอนก็ไม่ต่างกัน
เพียงแต่เสียงร้องของเขามันมาจากความเสียวซ่านที่จงอินมอบให้
ชายหนุ่มผิวแทนหันมาถอดเสื้อยืดของตนเองออก
เผยให้เห็นกล้ามลอนกล้ามเนื้อช่วงหน้าแทน และสองแขนตามแบบของคนรูปร่างดี
มันไม่เยอะเหมือนพวกเล่นกล้ามหนัก แต่มากพอจะทำให้หัวใจของแบคฮยอนเต้นรัว
และยิ่งทำงานหนักกว่าเดิมเมื่อจงอินลงมือปลดขอกางเกงของเขา
ก่อนจะรูดมันลงไปให้อยู่ตรงข้อเข่า
ล้วงมือไปใต้ชั้นในสีขาว
สัมผัสผ่านแกนกายเล็กที่ชูชันขึ้นก่อนหน้านี้ เพียงแค่แผ่วเบา
ร่างเล็กก็บิดเร้าทั้งตัว
“อื้อ..ไม่..อ๊ะ ไม่นะจงอิน”
มันเป็นความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในใจ
เสียงหนึ่งกำลังบอกให้เขายอมโอนอ่อนตามจงอินซะ ไอ้ความรู้สึกผิดทั้งหมดจะได้หายไปสักที
แต่เสียงกลับบอกให้เขาหยุด กลับมาคิดถึงตัวเองได้แล้ว
สิ่งที่ทำลงไปตอนนี้ก็น่าละอายมากพอแล้ว
แต่ไม่ว่าแบคฮยอนจะเลือกทำตามเสียงไหนในใจ
คิมจงอินก็ให้มันจบลงในแบบที่เจ้าตัวต้องการอยู่ดี
เริ่มชักรูดแกนกายช้าๆ
ให้คนใต้ร่างได้ส่งเสียงครางกระเส่า ก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
จนสะโพกมนเผลอสวนรับกับฝ่ามือหนา แบคฮยอนไม่สามารถหักห้ามใจตนเองได้อีกแล้ว
ไม่สามารถรั้งความกระดากอายต่อไปได้แล้ว เมื่อความรู้สึกรุกคืบเข้ามาขึ้น
และไล่ความขลาดอายอย่างไม่ใยดี..ร่างเล็กกำลังปล่อยให้ร่างกายทำตามใจตนเอง
“อ๊ะ..อ้ะ..อ๊า..ช้า..อึก..ช้าหน่อย
อื้อ”
จงอินก้มลงไปจูบอีกครั้งขณะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
จนแบคฮยอนปลดปล่อยออกมาเลอะมือและหน้าท้องเป็นลอนสวยในที่สุด
คนผิวแทนผละออกเพื่อดูใบหน้าน่ารักขึ้นสีนั้นหอบหายใจ ดวงตาเรียวปรือมองมาที่เขา ส่งมือเล็กมาทาบข้างแก้มของเขาอีกครั้ง
เราสบตากันในช่วงเวลาสั้นๆก่อนจะรั้งคออีกฝ่ายเข้ามาจูบ
จงอินเลือกให้จูบและมือข้างนึงบีบคลึงสะโพกเพื่อเบนความสนใจจากช่องทางสีหวานซึ่งเขากำลังใช้นิ้วสอดเข้าไป
ช่องทางคับแน่นปิดสนิททำให้ทุกอย่างยากลำบาก เสียงครางอื้ออึงในลำคอของคนตัวเล็กก็เช่นกัน
ใช้เวลาพอสมควรกว่าที่จงอินจะชำแรกนิ้วเข้าไปได้
เขาผละจูบเพื่อดูอาการของอีกฝ่าย แน่นอนว่าสิ่งที่ได้รับต้องเป็นเสียงหอบหายใจ
และ...
“อึก..จงอิน..ฉัน..อ๊ะ..ฉันเจ็บ”
“ผ่อนคลายหน่อย..หายใจเข้าลึกๆ”
ยิ่งควานนิ้วก็ยิ่งหอบหายใจแรงขึ้น
แบคฮยอนดูเซ็กซี่ทุกครั้งที่เขามองไปบนใบหน้าน่ารักแล้วพบกับเหงื่อชื้อบริเวณขมับและผมหน้าม้า
แผ่นอกบางที่กระเพื่อมขึ้นลง ไปจนถึงเสียงหายใจ
หรือแม้แต่เสียงครางหวานที่เรียกชื่อเขา
“อีกนิดเดียว..สัญญาของเราก็จะเสร็จแล้วล่ะ”
“อ๊ะ!! อื้อ..จงอิน..อึก..ตรงนั้น”
กระแทกนิ้วที่จุดเดิมซ้ำๆ
พลางเพิ่มจำนวนนิ้วไปด้วย ขยับให้รัวเร็ว
ก่อนจะชักนิ้วออกเพื่อเตรียมส่งสิ่งที่ใหญ่กว่านั้นเข้าไปยังช่องทางด้านหลัง
เขาปลดกางเกงตัวนอก และชั้นในออก แกนกายใหญ่ปรากฏให้เห็นตรงหน้า
เขารูดรั้งมันด้วยมือสองสามครั้ง ก่อนจะจับมือจ่อเข้ากับปากทาง
ค่อยกดเข้าไปทีละนิด
แบคฮยอนรู้สึกเหมือนกดท้องเมื่อทุกอย่างหดเกร็งตามสัญชาตญาณเมื่อเจอสิ่งแปลกปลอมเข้าร่างกาย
มันจุกไปหมด คาดว่าถ้าคิมจงอินนึกสนุกและขยับมันล่ะก็ เขาจะต้องจุกมากแน่
แต่ยังไม่ทันตั้งตัว คนผิวแทนก็ยกขาทั้งสองข้างของเขาพาดบ่า
ก่อนจะโถมตัวเข้าใส่จนแกนกายเข้าไปอย่างล้ำลึก
“อ๊า!!!”
“อืม..ดีมากเลย..อ่า..แบคฮยอน..ผ่อนคลายหน่อย”
เสียงครางต่ำดังขึ้นใกล้ๆ
ราวกับเสียงกระซิบทำเอาขนลุกไปหมด แบคฮยอนพยายามสูดลมหายใจเข้าลึก
ขอบตาที่ร้อนผ่าวตั้งแต่ตอนแรกถูกปล่อยให้หยาดน้ำไหลลงตรงหางตา
เขามองใบหน้าคนรักอีกครั้ง สีหน้าของจงอินเหยเกเพราะความเสียว
และเชื่อเถอะว่าผู้ชายคนนั้นกำลังสุขสม แม้ว่าเขาจะต้องทรมานมากก็ตาม
เปลือกตาสีนวลปิดลง
เขาไม่ต้องการเห็นสีหน้าพึงพอใจของจงอิน
เขายินดีให้ร่างกายนี้หากมันจะทำให้จงอินสบายใจเรื่องเขาจะทิ้งไปได้บ้าง
และยินดีหากมันช่วยไถ่โทษของเขาที่มีใจให้กับเพื่อนสนิทของอีกฝ่าย
ขอโทษ..ขอโทษจริงๆนะจงอิน
“อ่ะ..อ้ะ...อ๊ะ...จง..อึก..อิน..อ๊า!!””
จงอินขยับกายเข้าออกเร็วขึ้น
จนกลายเป็นว่าตอนนี้เขากระแทกเอาโดยไม่สนใจว่าแบคฮยอนจะรู้สึกยังไง แค่ได้ยินเสียงครางเรียกชื่อเขาก็ตีความเอาว่าร่างเล็กรู้สึกดีเช่นเดียวกัน
ก้มลงจูบริมฝีปากฉ่ำ ดูดดึงกระหวัดลิ้นหยอกล้อให้น้ำสีใสเปรอะไปทั่วทั้งริมฝีปาก
แทบขาดใจกับการกระแทกที่รุนแรงนั้น
มือเล็กเปลี่ยนจากกำผ้าปูเตียงเป็นเกาะไหล่กว้างเมื่อรับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายต้องการกระแทกให้ล้ำลึกกว่าเดิม
ความรู้สึกเสียวซ่านไล่ขึ้นมามากขึ้น กระทั่งอยู่ในจุดที่ทำเอาสติของเขาหลุดลอย
“อ้ะ...อ่ะ....อ๊า....”
“อืม...”
คราบสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาจากแกนกายเล็กเลอะหน้าท้องอีกครั้ง
พร้อมกับความอุ่นร้อนที่ฉีดเข้าไปในช่องทางสีหวาน หลังจากเสร็จกิจเราต่างก็หอบหายใจกันทั้งคู่
แต่ในตอนนั้นจงอินคงไม่ทันสังเกตว่าคนตัวเล็กปล่อยให้น้ำตาไหลอีกครั้ง..ถ้าการมีเซ็กส์คือการผูกมัด
และทำให้คนเรารักกันมากขึ้น ก็เป็นไปได้ว่าครั้งนี้อาจได้ผล
ยังมีต่ออีกนิด เข้าไปอ่านและเม้นท์ตามลิ้งก์นี้เลยฮับ >> http://goo.gl/r9vycD
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น