“จูบ...ได้ไหม”
ไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายพูดคำตอบ
โน้มใบหน้าลงไปช่วงชิงลมหายใจอุ่นร้อนของอีกฝ่าย ดูดดึงริมฝีปากอิ่มที่เฝ้าโหยหามาโดยตลอด
เรียวลิ้นแทรกเข้าไปเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อรัวรุนแรงจนรู้สึกได้ถึงความเปียกชื้นที่เละมายังมุมปาก
“อึก..ออ..อื้ม”
แบคฮยอนยังจำว่าที่เขาเกือบเลยเถิดกับผีป้าในตู้เสื้อผ้าได้ดี
เขาต้องควบคุมตัวเองอย่างมากไม่ทำเรื่องอย่างว่ากับผี แต่ตอนนี้เขาคิดว่ามันไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้ว
เราเป็นคน ทุกอย่างที่อยากทำในวันนั้นแบคฮยอนจึงยกยอดมาแล้วในวันนี้
สอดมือเข้าไปในเสื้อยืดตัวบางสำหรับใส่นอนของร่างเล็ก
ลูบไล้ผ่านแผ่นหลังเนียนที่เขาเคยลอบมองหลายครั้งเมื่อหลานตัวเล็กหอบข้าวของมันกินนอนอยู่ในห้องนี้
เลิกเสื้อให้สูงขึ้นเผยให้เห็นผิวขาวดุจน้ำนม
ยอดอกสีหวานที่ชูชันราวกับเชิญชวนให้เขาก้มลงไปลิ้มลอง
และไม่รอช้าลิ้นร้อนลากผ่านไล้วนซ้ำๆสลับกับขบเม้มดูดดึงเรียงเสียงครางจากร่างเล็กได้อย่างดี
“อ้ะ..อ๊ะ..”
รู้สึกดีจนอยากระบายมากกว่านี้
อยากส่งเสียงออกมาดังๆตอบแทนสัมผัสเสียวซ่านที่อีกคนมอบให้
แต่ก็กลัวเหลือเกินว่าแบคฮยอนจะไม่อยากได้ยินมัน
แค่ฟังเสียงเองยังแอบรู้สึกแย่ที่ได้ยิน แล้วถ้าเป็นแบคฮยอนล่ะจะรู้สึกยังไง
“ถ้ารู้สึกดีตรงไหนก็ร้องออกมาดังๆเลยนะ
มันเป็นครั้งแรกของฉัน คิดว่าแค่สัญชาตญาณอย่างเดียวอาจทำให้ป้าพอใจได้ไม่ดีเท่าไหร่...และที่สำคัญ”
“...”
“ฉันชอบเสียงป้า..ถ้าเรียกชื่อฉันด้วยมันจะดีกว่านี้อีกนะ”
เหมือนรู้ว่าอีกคนไม่มั่นใจก็เติมไฟเข้าไปอีก
กลายเป็นว่าตอนนี้ไม่ว่าคนตัวสูงจะเลื่อนริมฝีปากไปกดจูบที่ตรงไหนจะได้ยินเสียงครางกระเส่าด้วยความเสียวซ่านทุกที
“อ๊ะ..อา..แบคฮยอน”
จูบที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้งพลางใช้มือถอดค่อยถอดสิ้นส่วนปกปิดร่างกายทั้งหลายออกไปทีละชิ้น
จนร่างเล็กเหลือเพียงชั้นในสีขาวซ่อนความแกนกายที่ตื่นตัวเต็มที่ไว้
แบคฮยอนผละออกมา เขาไม่ต้องการสร้างรอยรักไว้
เพราะนั่นอาจทำให้เขาไม่สามารถมาเจอคยองซูได้อีกเพราะความหวงลูกชายของชานยอล
คนตัวสูงดึงชั้นในออกแล้วจึงโน้มหน้าลงใช้ริมฝีปากหยอกล้อกับแกนกายเล็กที่ตื่นตัวโลมเลียจนรู้สึกได้ถึงน้ำอุ่นร้อนที่ขับออกมาทีละนิด
ความเสียวซ่านจากลิ้นร้อนทำให้ร่างเล็กบิดเร้า
มือทั้งสองข้างสอดเข้ากับผมของแบคฮยอนอยู่ตรงหว่างขาของตนเอง
เงยหน้าขึ้นส่งเสียงครางพึงพอใจ และระบายความอึดอัดที่แบคฮยอนสร้างให้เขา
สิ่งที่ทำให้ใบหน้าน่ารักแดงมากกว่าเดิม และเกิดความละอายขึ้นมาอีกคือการที่เขาเผลอกดศีรษะคนรักให้เล่นกับแกนกายเขามากกว่าเดิม
“อื้ม...เร็ว..อีกนิด..อึก...ได้หรือเปล่า..อ๊ะ...อา”
ไม่มีเสียงตอบรับเพราะริมฝีปากของเขากำลังสร้างความพึงพอใจขั้นสูงสุดให้คยองซูอยู่
แบคฮยอนเร่งจังหวะริมฝีปากให้เร็วขึ้นกว่าเดิมส่งผลให้เสียงครางแหบพร่าดังตามไปด้วยและปลดปล่อยธารน้ำขาวขุ่นใส่ปากของเขาในที่สุด
คยองซูประคองหน้าคนรักให้สบตากับตน
ก่อนจะเป็นฝ่ายมอบจูบให้
จูบเก้ๆกังๆปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนที่พยายามควบคุมไว้ในตอนแรก ทั้งที่เป็นฝ่ายเริ่มแท้ๆแต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเขาถูกไล่ต้อนจากลิ้นของคนเหนือกว่า
เสียงลมหายใจหอบของเราทำให้การทำเรื่องอย่างว่าร้อนแรงมากกว่าเดิม
มือเรียวเลื่อนลงไปยังช่องทางด้านหลังที่เต้นตุบราวกับต้องการบอกเป็นนัยว่าอยากให้อีกฝ่ายเริ่มทำในสิ่งที่คิดไว้ได้แล้ว
ตอนนั้นเองที่แบคฮยอนสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางสีหวาน
เมื่อสิ่งแปลกปลอมเข้าไปความรู้สึกจุกเสียดก็ก่อตัวชึ้นพร้อมกับแรงตอดรัดที่ทำเอาคนตัวสูงแทบคลั่งตายเพราะต้องใจเย็นเป็นไปตามขั้นตอน
“แบคฮยอน..อึก..ฉันเจ็บ”
“ไม่เป็นไร
หายใจเข้าลึกๆผ่อนคลายนะ”
ทำตามอย่างว่าง่าย
แบคฮยอนเริ่มขยับนิ้วจากจังหวะเนิบนาบและเร่งให้เร็วขึ้นไปพร้อมๆกับการเพิ่มจำนวนนิ้ว
เขาได้ยินเสียงครางชัดเจนของคนรักก่อนจะถอนออกมา
เขาถอดกางเกงออกแล้วจึงแทนที่นิ้วด้วยแกนกายใหญ่ที่ค่อยสอดใส่ช้าๆอย่างระมัดระวัง
แรงตอดรัดอันเกิดจากความไม่เคยกำลังสร้างทรมานให้กับคนทั้งคู่
เดือดร้อนให้คนตัวสูงต้องพยายามทำให้อีกคนผ่อนคลายแม้ว่าตัวเขาเองก็กำลังแย่กับความคับแน่นนี้เช่นกัน
“ผ่อนคลายหน่อย..อา..ใช่..อย่างนั้นแหละ..อึก..ผ่อนคลายนะ”
“อ้ะ..อ๊ะ..แบค..อือ..เดี๋ยว”
แบคฮยอนเริ่มขยับสะโพกเชื่องช้า
ขืนทนอยู่ต่อไปเขาอาจจะเป็นฝ่ายเสร็จไปก่อนก็ได้
แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น
เขายกขาเล็กขึ้นพาดไหล่เพื่อให้สามารถสอดใส่แกนกายได้ล้ำลึกมากกว่าเดิม
“อ๊ะ..อ๊า!!”
ร้องเสียงหลง
มือคู่นั้นจิกแผ่นหลังอีกคนระบายอารมณ์เสียวซ่านที่เริ่มพุ่งสูงขึ้นจนฉุดไม่อยู่อีกครั้ง
แรงกระแทกส่งผลให้ร่างกายของเขาสั่นคลอนไปตามแรงนั้น แต่เขารู้สึกดีเหลือเกิน
ที่ได้รับสัมผัสนี้จากแบคฮยอน
มือเปลี่ยนเป็นเป็นคล้องคออีกคนแล้วมอบจูบให้ราวกับว่าจูบที่ผ่านมาไม่เพียงพอสำหรับความต้องการของเขาทั้งคู่
“อึก..อือ..อ้ะ..อ๊า”
“อืม..คยองซู..อา..”
แกนกายกระแทกจุดกระสันซ้ำๆจนร่างบางต้องผละจูบออกเผยอริมฝีปากครางให้อีกคนได้รับรู้ว่าตรงนี้คือจุดที่เขาพึงพอใจที่สุด
“ตรงนั้น..อ๊ะ..ตรงนั้นอีก..แบค..อ่ะ..ฮยอน”
แบคฮยอนเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีก
เสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วทั้งห้องแคบนั้นไม่ได้ทำให้คนทั้งคู่ละอายจนหยุดการกระทำเหล่านั้นเช่นเดียวกับเสียงลมหายใจหอบและเสียงครางพึงพอใจของทั้งคู่
“อ้ะ..อ๊ะ..เร็วอีก..อ๊ะ..อ่ะ..”
“ซี้ด..คยองซู..อา..”
ทั้งคู่กอดกันแน่นเหมือนปุยเมฆฉายชัดในห้วงความคิด
และปลายขอบฟ้าอยู่ไม่ไหลเกินเอื้อม เขาเร่งจังหวะเป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน
“อ้ะ..อ๊า..อา..แบคฮยอน”
“อื้ม..อา..คยองซู”
.-Royal Villa BCD-.
ยังมีต่อนะฮับ เข้าไปอ่านในลิ้งก์นี้เบย >> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1349809&chapter=34
